کریم خان زند از جمله فرمانروایانی است که به دلیل اهمیت وی به مردمانش در همه قسمت ها به فکر آن ها بوده از جمله فعالیت های وی در این زمینه تامین ذخایر آب مورد نیاز مردم شیراز دستور ساخت چهار آب انبار بزرگ را در شهر داد.
تمامی این آب انبار ها در طول 5 سال(1173-1178) هـ ق. ساخته شده اند.
یکی از این آب انبارها در کنار آرامگاه حافظ، دیگری در جوار تکیه هفت تنان و سومی در کنار دیوانخانه قرار دارد. طرح این آب انبارها برگرفته از معماری در عصر صفوی بوده و دارای ساختی بسیار محکم می باشد به گونه ای که بعد از این همه سال تغییری در آنها ایجاد نشده است.
راه رسیدن به این آب انبار از طریق پلکانی که در این آب انبار ها قرار دارد صورت میگیرد این آب انبار ها دارای بادگیرهایی هستند که از آنها برای خنک کردن آب درون آب انبار و همچنین تهویه محیط استفاده می شود که به صورت نقش هایی با طرح لوزی ایجاد شده اند.
کانال های آب رسانی آنها از جنس سنگ و ساروج ساخته شده اند که منشا آنها از کانال رکن آباد می باشد.
بزرگترین آب انبار ساخته شده در کنار حمام وکیل می باشد.
این آب انبار دارای یک مخزن چهارگوش و تاق دار می باشد که سقف آن بر چهار ستون ضخیم سنگی استوار است.
آب انباری که در حافظیه قرار دارد در زیر رواق حافظ می باشد که در حال حاضر مسیر ورود به آن مسدود شده و درحال حاضر سه دریچه سنگی حجاری شده به بیرون دارد.
آب انبار دیوانخانه در روبروی ارک کریم خانی قرار دارد که تقریبا همه قسمت های آن از بین رفته و تنها پلکان و قسمتی از سقف آن باقی مانده. بر روی سقف این آب انبار ساختمانی وجود داشته که به نقاره خانه معروف بوده و اگر میخواستند خبری را به اطلاع مردم برسانند بر روی آن رفته و اطلاع رسانی میکردند.
از اردیبهشت ماه سال 1331 آب مردم شیراز لوله کشی شد و استفاده از آب انبار ها کاهش یافت و به تدریج در آن ها به وسیله خاک و سنگ بسته شد.
