حمام وکیل از دیگر بناهای مهم عصر زندیه است که از جمله زیباترین و بزرگترین گرمابه های سنتی ایران نیز محسوب می شود
این حمام در مجاورت یکی از ورودی های بازار وکیل و هم چنین مسجد وکیل قرار دارد.
همانطور که مشاهده می کنید درب ورودی این حمام از کاشی کاری های آبی رنگ تشکیل شده که این کاشی کاری ها در بیشتر آثار تاریخی ایرانیان در گذشته وجود داشته که به نوعی نمایانگر روشنایی و هم چنین آرامش بوده است.
اگر دقت کنید ورودی حمام با یک پله بلند آغاز می شود و حمام پایین تر می رود این موضوع به این دلیل بوده است که هوای گرم و بخار های درون حمام خارج نشود و هوای سرد نیز داخل نشود و از طرفی داخل حمام از بیرون مشخص نباشد.
مدخل ورودی این حمام یک هشتی دارد که در زمان پهلوی احداث شده است و چند پله پایین تر از بخش ورودی و با زاویه ای نسبت به آن قرار دارد.این هشتی با نقوش اسلیمی تزیین و در مرکز قوس سقف آن یک نورگیر تعبیه شده است.
پس از گذر از یکسری پلکان کوتاه هشتی را به اتاق بسیار بزرگی که به عنوان سربینه مورد استفاده بود متصل می کند. سربینه به شکل یک هشت ضلعی است که بیشترین تزیینات را داراست.
آهک بری های روی سقف در سربینه مربوط به دوران زندیه بوده که بیشتر به شکل طرح های گلدانی است اما در زمان قاجاریه آثار زندیه کلنگی شده و قاجاریان بر روی آن آهکبری های به شکل داستان های اساطیری(معراج حضرت رسول(ص)، داستان شیرین و فرهاد، داستان پیرزن و سلطان سنجر و داستان بیژن و منیژه) انجام داده اند.
هورنور و جامخانه هایی بر روی سقف تعبیه شده اند که روشنایی این مکان را تامین می کنند. در اطراف این سربینه سکوهایی برای تعویض لباس وجود داشته و چهار حوض سنگی نیز جهت استحمام وجود داشته است که امروزه از بین رفته اند و تنها یک حوض سنگی هشت گوشی با فواره ای در میانش قرار دارد.کف سربینه سنگفرش شده و ازاره های آن با صفحات مرمر سبز پوشانده شده است. بیشتر این نقوش در عصر قاجار بازسازی شده اند.
پس از تبدیل سربینه به زورخانه، دیوار قطوری که در آنجا وجود داشته از بین برده اند و راهی به خیابان طالقانی گشوده اند که امروزه این در نیز مسدود شده است.
ستون های این حمام از جنس سنگ گندمک گوگرددار و سخت است.
پشت سربینه یک تالار بزرگ با دو معبر قرار داشت، یکی به سمت راست و به قسمت بخش های خدماتی و دیگری پس از چرخشی 90 درجه ای به تون منتهی می شود.تون به مکانی گفته می شده ک در زیر حمام قر ار داشته و محل آتش زدن چوب ها و ایجاد حرارت و گرما بود.
این تالار بزرگ سه منظور را تامین می کرد: نخست این که افرادی که حمام گرفته بودند پیش از بیرون رفتن از گرمخانه و برخورد با هوای سرد، استراحت و تنظیم حرارتی داشته باشند. دوم این که خدمه ی این گرمابه می توانستند در اینجا منتظر بمانند تا از درون حمام آنها را برای کمک به کیسه کشیدن و سنگ پا زدن احضار کنند. سوم اینکه این تالار نیز شیوه ای دیگر برای پیشگیری از هدر رفتن گرما و بخار بود.
در قسمت جنوبی گرمخانه سه خزینه آب است که قسمت میانی از دو قسمت دیگر بزرگتر و مخصوص آب گرم و دو دیگر ویژه آب سرد و ولرم بوده.
این حمام دارای مجسمه هایی است که نشان دهنده فعالیت هایی است که در آن زمان وجود داشته تا برای گردشگران بتواند تداعی کننده آنها باشند به صورت مثال اتاقی که مخصوص حنا بندان بوده که در تصویر مشخص می باشد و بر جذابیت حمام افزوده است.
در زمان پهلوی برخی از قسمت های این حمام، به حمام خصوصی تبدیل شد. چنان که از دو شاه نشین قرینه با دو حوض سنگی موجود در فضای حمام، شاه نشین سمت راست به نمره خصوصی تبدیل شد. هم اینک حوض سنگی آن از بین رفته است.
در ضلع غربی حمام چاه عمیقی بود. از طریق در کوچکی، اسب و قاطر آب چاه را از مخزن بزرگی که در پشت بام حمام می بردند.آب مخزن به طورعمده برای فواره ها استفاده می شد.
این حمام برای مدتی یک رستوران سنتی بود.
ساعت بازدید : 11 صبح تا 12 شب
هزینه ورودی : 25000 ریال
